2 Die vroue van Moabsal by die driwwe deur die Arnon-rivier komsoos voëltjies wat probeer vliegwanneer die groot voëls hulle uit die nes geskop het.
3 Hulle sal vir die mense van Juda vra:“Sê vir ons wat ons moet doen,maak ’n plan, beskerm ons.Julle moet vir ons weessoos ’n donker skaduweewanneer dit warm is.Julle moet die mense wegsteekwat na julle toe vlug,julle moenie sê waar hulle is nie.
4 Mense het gevlug uit Moab,julle moet hulle by julle laat woon,julle moet hulle by julle laat wegkruipom hulle te beskerm teen die mensewat hulle wil doodmaak.”Mense van Juda,die mense wat vir julle verdruk het,sal verdwyn.Hulle sal nie aanhouom julle te laat swaarkryen om julle land te vertrap nie.
5 Die Here wat lief is vir julle,sal dan iemand koning maakvan die nageslag van koning Dawid.Dit sal iemand wees wat koning mag wees,iemand wat regverdig regeeren wat weet hoe om reg te doen.
6 Ons het gehoor dat die Moabietehoogmoedig en trots is.Hulle dink hulle is wonderlik,maar hulle het niks om oor te spog nie.
7 Daarom huil die een Moabietoor die ander een,hulle almal huil,hulle is moedeloos,hulle huil oor die rosyntjiesvan die stad Kir-Geres,
8 want die wingerde by die stede Gesbon en Sibmahet verdroog.Mense wat regeer oor volke,het dronk geword van die rooi wyn.Die wingerde se ranke het gegroeitot by die stad Jaser, tot in die woestyn.Die ranke het verder en verder gegroeitot verby die see.