1 Die hele vergadering het hulle stemme opgelig en die volk het dié nag gehuil.
2 Al die seuns van Yisra’el het gekla teen Moshe en Aharon en die hele vergadering het vir hulle gesê: “O, as ons maar in Mitzrayim gesterf het! Of as ons maar hier in die woestyn gesterf het!
3 Waarom bring יהוה ons na hierdie land om deur die swaard te val sodat ons vroue en kinders buit sal word. Sal dit nie vir ons beter wees om na Mitzrayim terug te gaan nie?”
4 Hulle het vir mekaar gesê: “Laat ons ’n leier aanstel en na Mitzrayim teruggaan.”
5 Toe het Moshe en Aharon op hulle gesigte neergeval voor die hele vergadering van die byeenkoms van die seuns van Yisra’el.
6 Y’hoshua, die seun van Nun en Kalev, die seun van Y’funneh, twee van dié wat die land verken het, het hulle klere geskeur
7 en met die hele vergadering van die seuns van Yisra’el gepraat en gesê: “Die land waardeur ons gegaan het om dit te verken, is ’n uitsonderlike goeie land.
8 As יהוה tevrede is met ons, sal Hy ons in hierdie land inbring en dit aan ons gee, ’n land wat vloei met melk en heuning.
9 Moet net nie teen יהוה rebelleer nie en moenie bang wees vir die mense van die land nie, want hulle sal ons prooi wees. Hulle beskerming is van hulle verwyder en יהוה is met ons. Moenie vir hulle bang wees nie!”
10 Die hele vergadering wou hulle met klippe stenig. Die Gemanifesteerde Teenwoordigheid van יהוה het toe in die Tent van Ontmoeting verskyn voor al die seuns van Yisra’el.
11 יהוה het vir Moshe gesê: “Hoe lank sal hierdie volk My verwerp? Hoe lank sal hulle nie in My vertrou nie, ten spyte van al die tekens wat Ek tussen hulle gedoen het?
12 Ek sal hulle met die pes tref en hulle onteien en Ek sal van jou ’n groter en magtiger nasie maak as hulle.”
13 Moshe sê vir יהוה: “Dan sal die Mitzrayiete dit hoor, want deur U krag het U hierdie volk laat optrek, vanuit hulle uit
14 en hulle sal dit aan die inwoners van hierdie land sê. Hulle het gehoor dat U, יהוה, tussen hierdie volk is; dat U, יהוה, van aangesig tot aangesig aan hulle verskyn; dat U wolk oor hulle staan en U in ’n wolkkolom voor hulle uitgaan bedags en in ’n vuurkolom in die nag.
15 As U nou hierdie volk soos een man doodmaak, dan sal die nasies wat die boodskap aangaande U gehoor het, praat en sê:
16 ‘Omdat יהוה hierdie volk nie kon inbring in die land wat Hy hulle met ’n eed beloof het nie, daarom het Hy hulle in die woestyn doodgemaak.’
17 Ek smeek U, laat יהוה se mag nou groot wees, net soos U verklaar het:
18 ‘יהוה vat lank om kwaad te word en is oorvloedig in liefdevolle sagtheid, wat sonde en wetsoortreding vergewe, maar nie die skuldige vryskeld nie; wat die onregverdigheid van die vaders die kinders laat beïnvloed, in die derde en vierde geslag.’
19 Ek vra U, vergewe die boosheid van hierdie volk volgens die grootheid van U liefdevolle sagtheid, net soos U hierdie volk van Mitzrayim af tot hiertoe vergewe het.”
20 יהוה sê: “Ek het vergewe, volgens jou woord,
21 maar so waar as Ek leef en die hele aarde met יהוה se Gemanifesteerde Teenwoordigheid vol sal word,
22 al die manne wat My Gemanifesteerde Teenwoordigheid en My tekens gesien het, wat Ek in Mitzrayim en in die woestyn gedoen het en My nou hierdie tien maal getoets het en nie gehoorsaam was aan My stem nie,
23 hulle sal die land nie sien, wat Ek aan hulle vaders, met ’n eed, beloof het nie en ook sal niemand wat My verwerp het, dit sien nie,
24 maar My dienskneg Kalev omdat hy ’n ander Gees in hom het en hy My ten volle gevolg het, hom sal Ek bring in die land waarin hy gegaan het en sy nageslag sal dit in besit neem.
25 Die `Amalekiete en die Kena’aniete woon nou in die valleie, draai môre weg en gaan die wildernis in, op pad na die see van Suf.”
26 יהוה het met Moshe en Aharon gepraat en gesê:
27 “Hoe lank sal Ek hierdie bose vergadering verdra wat teen My kla? Ek het die murmureringe van die seuns van Yisra’el gehoor waarmee hulle teen My bly kla.
28 Sê vir hulle: ‘So waar as Ek leef, sê יהוה, net soos julle voor My ore gepraat het, so sal Ek aan julle doen.
29 Die lyke van julle wat teen My gekla het sal in hierdie wildernis val, almal van julle wat getel is, volgens julle hele getal, van twintig jaar oud en ouer.
30 Behalwe vir Kalev, die seun van Y’funneh en Y’hoshua, die seun van Nun, sal julle geensins in die land kom waaroor Ek My hand opgelig en met ’n eed beloof het om julle daarin te laat woon nie,
31 maar julle kinders waarvan julle gesê het: ‘Hulle sal buit word,’ dié sal Ek inbring en dié sal die land ken wat julle verwerp het,
32 maar júlle lyke sal in hierdie wildernis val.
33 Julle seuns sal herders wees in die wildernis, veertig jaar lank en ly vir julle ontrouheid totdat julle lyke in die wildernis lê.Hand 13:18
34 Volgens die getal dae dat julle die land verken het, veertig dae, vir elke dag een jaar, moet julle jul skuld dra, veertig jaar lank en julle sal My onttrekking ken.
35 Ek, יהוה, het gepraat, Ek sal dit waarlik doen aan hierdie hele bose vergadering wat teen My bymekaargekom het. Hulle sal in hierdie wildernis verteer word en daar sterf.”
36 Die manne wat Moshe gestuur het om die land te verken en wat ná hulle terugkoms die hele vergadering teen hom laat kla het deur ’n slegte verslag aangaande die land te versprei,
37 die manne wat ’n slegte verslag aangaande die land versprei het, het gesterf deur ’n plaag, voor יהוה,
38 maar van dié manne wat die land gaan verken het, het Y’hoshua, die seun van Nun en Kalev, die seun van Y’funneh, lewend gebly.
39 Moshe het hierdie woorde aan al die seuns van Yisra’el gesê en die volk het baie getreur
40 en die oggend vroeg opgestaan en opgegaan na die top van die berg en gesê: “Hier is ons en ons sal opgaan na die plek wat יהוה belowe het, want ons het gesondig.”
41 Moshe het gesê: “Waarom oortree julle die opdrag van יהוה, want dit sal nie voorspoedig wees nie?
42 Moenie optrek nie sodat julle nie voor julle vyande verslaan word nie, want יהוה is nie tussen julle nie,
43 want die `Amalekiete en die Kena’aniete is daar voor julle en julle sal deur die swaard val, want julle het van יהוה af weggedraai; יהוה is nie by julle nie!”
44 Nogtans het hulle in vermetelheid opgegaan na die top van die berg, maar die verbondsark van יהוה en Moshe het nie uit die kamp uitgegaan nie.
45 Die `Amalekiete en die Kena’aniete wat in dié berge gebly het, het afgekom en hulle verslaan en hulle verstrooi tot by Hormah.