1 Die hoof vaders van die families van die seuns van Gil’ad, die seun van Magir, die seun van M’nasheh, uit die families van die seuns van Yosef, het nader gekom en voor Moshe en die leiers, die hoof vaders van die seuns van Yisra’el, gepraat
2 en gesê: “יהוה het aan my meester, Moshe, bevel gegee om die land deur die lot as erfenis aan die seuns van Yisra’el te gee en my meester is deur יהוה beveel om die erfenis van ons broer Tz’lof ’gad aan sy dogters te gee.
3 As hulle nou trou met enige van die seuns uit die ander stamme van die seuns van Yisra’el, dan word hulle erfenis van ons vaders se erfenis af weggevat en bygesit by die erfenis van die stam waarin hulle trou; so sal dit weggevat word uit die erfdeel wat vir ons deur die lot aangewys is.
4 As die jubeljaar vir die seuns van Yisra’el aanbreek, dan word hulle erfenis bygevoeg by die erfenis van die stam waarin hulle getrou het; so sal hulle erfenis dan weggevat word van die erfenis van ons vaders se stam.”
5 Moshe het die seuns van Yisra’el volgens die opdrag van יהוה beveel en gesê: “Wat die stam van die seuns van Yosef sê is reg.
6 Hierdie is wat יהוה aangaande die dogters van Tz’lof’gad beveel het deur te sê: ‘Laat hulle trou met wie ook al goed is in hulle oë, maar hulle moet trou net binne die families van die stam van hulle vader.
7 So sal die erfenis van die seuns van Yisra’el nie van stam tot stam oorgaan nie, want die seuns van Yisra’el moet elkeen die erfenis van die stam van sy vaders behou.