20 Hy sê toe vir Yeter, sy eersgeborene: “Staan op, maak hulle dood!” Die jongman het egter nie sy swaard uitgetrek nie omdat hy bang was, want hy was nog ’n seun.
21 Toe sê Zevag en Tzalmuna: “Staan u self op en val op ons, want soos die man is, so is sy krag.” Gid’on het toe opgestaan en Zevag en Tzalmuna doodgemaak en die maanornamente, wat aan die nekke van hulle kamele was, gevat.
22 Toe sê die manne van Yisra’el vir Gid’on: “Heers oor ons, u sowel as u seun en u kleinseun, want u het ons bevry uit die hand van Midyan.”
23 Gid’on sê egter vir hulle: “Ek sal nie oor julle heers nie en my seun sal ook nie oor julle heers nie; יהוה sal oor julle heers.”
24 Tog het Gid’on vir hulle gesê: “Ek wil van julle versoek dat elkeen van julle vir my ’n oorring gee uit sy buit!” (Want hulle het goue oorringe gehad omdat hulle Yishma’eliete was.)
25 Hulle het gesê: “Ons sal dit sekerlik gee.” Hulle het toe ’n mantel uitgesprei en elkeen het ’n oorring van sy buit daarop gegooi.
26 Die gewig van die goue oorringe wat hy gevra het, was een duisend sewe honderd sikkels goud, behalwe die maanornamente, die hangertjies en purper klere wat die konings van Midyan gedra het en behalwe die nekbande wat aan die nekke van hulle kamele was.