21 Аз видях и го пощадих, и запазих за Себе Си едно зърно от грозда и едно насаждение от многото.
22 Нека загине множеството, което напразно се е родило, и нека се запазят Моето зърно и Моето насаждение, което отгледах с много труд.
23 А ти, когато изтекат други седем дена, но без да постиш през тях,
24 и когато излезеш сред цъфнало поле, където няма построена къща, и започнеш да се храниш само с полски цветя, без да вкусваш месо, нито да пиеш вино,
25 моли се на Всевишния непрестанно и Аз ще дойда и ще ти говоря.“
26 И както Той ми каза, отидох на полето, което се нарича Ардат, и седнах там в цветята, и вкусвах от полските треви, и храната от тях ме насищаше.
27 И ето след седем дена аз лежах на тревата и сърцето ми отново беше обзето от смут, както преди.