3 Ahazià també es va comportar com el llinatge d’Acab, ja que la seva mare l’aconsellava perquè fes el mal.
4 Ofenia el Senyor amb el seu mal comportament, igual que el llinatge d’Acab, ja que, després de la mort del seu pare, els familiars d’Acab eren els seus consellers, per a perdició d’ell.
5 També seguint els seus consells, va anar a combatre al costat de Jehoram, fill d’Acab, rei d’Israel, contra Hazael, rei dels arameus, a Ramot-Galaad. Els arameus van ferir Jehoram,
6 que hagué de tornar a Jizreel perquè el curessin de les ferides que li havien fet a Ramot, en la batalla contra Hazael, rei dels arameus. I Ahazià, fill de Joram, rei de Judà, va baixar a Jizreel a visitar Jehoram, fill d’Acab, que estava ferit.
7 Va ser cosa de Déu que Ahazià anés a visitar Jehoram i allà trobés la seva fi. Quan era allà, juntament amb Jehoram, va sortir al pas de Jehú, fill de Nimxí, que el Senyor havia ungit per a exterminar el llinatge d’Acab.
8 Mentre Jehú executava la sentència contra el llinatge d’Acab, va trobar els prohoms de Judà i els nebots d’Ahazià que estaven al seu servei, i els va eliminar.
9 Després féu buscar Ahazià; el van capturar a Samaria, on s’havia amagat, i el portaren davant de Jehú, que el va matar. Però van enterrar-lo, perquè es van dir: «Era fill de Josafat, que havia servit el Senyor amb tot el cor.»No va quedar ningú del llinatge d’Ahazià que fos capaç de ser rei.