1 Mao kini ang mensahe sa Ginoo:Miingon ang Ginoo nga silotan niya ang mga siyudad sa Hadrac ug Damascus, tungod kay kinahanglan nga motutok o modangop sa Ginoo ang tanang katawhan ug ilabi na ang tanang mga tribo sa Israel.
2 Silotan usab sa Ginoo ang Hamat, nga kasikbit nga siyudad sa Hadrac ug sa Damascus, ug ang mga siyudad sa Tyre ug Sidon, bisan pa ug maabilidad ang mga lumulupyo niini.
3 Nagpatindog ang mga lumulupyo sa Tyre ug paril, ug nagtapok sila ug plata ug bulawan nga daw sa nagtapok lang sila ug yuta.
4 Apan kuhaon sa Ginoo ang ilang mga kabtangan ug ilabay niya ang ilang bahandi ngadto sa dagat. Ug ang ilang siyudad lamyon sa kalayo.
5 Makita kini sa mga lumulupyo sa Ashkelon ug mahadlok sila. Magaluko sa kasakit ang mga lumulupyo sa Gaza, ingon man ang mga lumulupyo sa Ekron kay ang ilang ginasaligan mawala. Mamatay ang hari sa Gaza, ug ang Ashkelon dili na mapuy-an.
6 Ang Ashdod pagapuy-an sa mga tawong nagkalain-laing kaliwat. Laglagon sa Ginoo ang gipasigarbo sa mga Filistinhon.
7 Dili na sila mokaon ug karne nga may dugo o sa mga pagkaon nga gidili. Ang mahibilin kanila isipon sa atong Dios nga iyang katawhan, ug mahimo na silang kabahin sa katawhan sa Juda. Ang mga lumulupyo sa Ekron mahimong kabahin sa katawhan sa Ginoo sama sa mga Jebusnon.
8 Panalipdan sa Ginoo ang iyang templo batok sa mga mosulong niini. Wala nay modaog-daog sa iyang katawhan kay karon ginabantayan na niya sila.
9 Miingon ang Ginoo, “Panghugyaw gayod kamo sa kalipay, kamong mga lumulupyo sa Jerusalem, kay ang inyong hari moabot. Matarong siya ug madaogon. Mapainubsanon siya ug moabot nga nagasakay sa nating asno.
10 Kuhaon ko ang mga karwahe ug mga kabayo nga panggira gikan sa Israel ug sa Juda. Ang mga pana nga gigamit sa gira pagabalion. Ang moabot nga hari magdala ug kalinaw ngadto sa mga nasod. Mohari siya gikan sa usa ka dagat hangtod sa usa pa gayod ka dagat, ug gikan sa Suba sa Eufrates hangtod sa kinatumyan sa yuta sa Israel.”
11 Miingon pa ang Ginoo, “Bahin kaninyo nga mga Israelinhon, tungod sa akong kasabotan kaninyo nga gipalig-on pinaagi sa dugo, hatagan ko ug kagawasan ang nangabihag nga gihulog sa atabay nga walay tubig.
12 Kamong mga nabihag nga nagalaom, balik na kamo sa dapit diin luwas kamo sa katalagman. Karon sultihan ko kamo nga ibalik ko nga doble ang nawala kaninyo.
13 Gamiton ko ang Juda ug ang Israel nga daw pana. Himuon ko ang katawhan sa Zion nga daw espada sa sundalo, ug laglagon nila ang katawhan sa Grecia.”
14 Unya magpakita ang Ginoo ibabaw sa iyang katawhan. Mokilab ang iyang pana sama sa kilat. Patingogon sa Ginoong Dios ang budyong; ug moabot siya uban sa bagyo nga gikan sa habagatan.
15 Panalipdan sa Ginoo nga Makagagahom ang iyang katawhan. Tunob-tunoban lang nila ang mga bato nga gilambayog kanila sa ilang mga kaaway. Mangaon sila ug moinom sa pagsaulog sa ilang kadaogan. Manghugyaw sila nga morag mga hubog. Mapuno ang ilang tiyan sa ilimnon sama sa yahong nga puno sa dugo nga iwisik-wisik sa tumoy sa mga eskina sa halaran.
16-17 Nianang adlawa luwason sila sa Ginoo nga ilang Dios isip iyang mga karnero. Pagkaanindot ug pagkatahom nilang sud-ongon diha sa ilang yuta. Sama sila sa mahalong mga bato nga nagagilak-gilak diha sa korona. Ang ilang madagayaong abot makahatag ug kusog sa ilang mga pamatan-on.