4 Dann lögst die Stäb eyn s Bekemmzeltt vor s Bundesweistuem einhin, daa wo i enk gögn.
5 Dann gaat dyr Stecken von dönn, wo myr i aussuech, Blätln kriegn. Dyrmit werd enddlich mit dönn Gmämps ayn Rue werdn, mit dönn wo s enk allweil yso zuesötznd.
6 Dyr Mosen gaab s yn de Isryheeler weiter. Drauf gaab iem ayn ieder Fürst von de zwölf Stämm seinn Stecken. Aau yn n Ärenn dyr sein war dyrbei.
7 Dyr Mosen glögt d Stecken in n Bekemmzeltt vor n Herrn nider.
8 Wie dyr Mosen eyn n naehstn Tag eyn s Zeltt mit n Bundesweistuem einhinkaam, hiet yn n Ärenn sein Stecken, der von de Brender, ausgschlagn. Er gagruent, trib Zweigln, gablüet und hiet sogar Mandln dran.
9 Daa naam dyr Mosen allsand Stecken vor n Herrn wögg und brang s zo de Isryheeler aushin. Wie s is saahend, naam ayn Ieder dönn Seinn entgögn.
10 Drauf gsait dyr Herr zo n Mosenn: Trag yn n Ärenn seinn Stecken zrugg vor s Bundesweistuem! Dort ghoert yr aufghöbt als Zaichen für allsand Widersätzignen. Auf dö Weis kanst ien s Mäul stopfen, und i laaß s nit sterbn.