3 Daa wurd yn de Mober arg schieh vor dönn Volk, weil s gar so grooß war.
4 Sö gversuechend s bei de Füerer von Midjan: "Dö Hordn frisst üns non aynmaal allss zamm, wie d Rindvicher s Gras auf dyr Waid abnägglnd." Daamaals war dyr Bäläck Zipporsun z Mob Künig.
5 Er gschickt Botn zo n Pilgram Beuersun auf Pettor an n Euffret aus, daa wo sein Stamm dyrhaim war, und ließ iem ausrichtn: Daa ist ayn Güptn ayn Volk umherkemmen, dös wo si bei üns yso braitt, däß myn si niemer pöltzn kan.
6 Drum kimm und verfluech myr dös Volk, weil i iem niemer Herr werd. Villeicht kan i s dann schlagn und aushinschmeissn. Dös waiß i: Wemst du sögnst, der +ist aau gsögnt; und wemst verfluechst, der +ist aau verfluecht.
7 De Dietwärt von Mob und Midjan gmachend si auf n Wög und hietnd gnueg Geld für iem dyrbei. Wie s zo n Pilgram hinkaamend, grichtnd s iem aus, was ien dyr Bäläck auftragn hiet.
8 Dyr Pilgram gsait zo ien: "Bleibtß über Nacht daa; naacherd bericht i enk, was myr dyr Herr sait." Und d Mober Hofleut blibnd bei n Pilgram.
9 Dyr Herrgot erschin yn n Pilgram und gfraagt n: "Was seind n dös füre Mänder bei dir daa?"