1 Und daa geet s ietz um Zwötsch: Ja, ja, Zwötsch verschwinddt als Stat und werd ayn Trümmerhauffen.
2 De Derffer um Äror umher seind oed; grad yn de Herddn taugt s daa drinn.
3 D Föstnen verschwinddnd aus Effreim; mit dyr Zwötscher Künigsmacht werd s gar. Yn n Rest von Ärmau gaat s netty yso wie yn de Isryheeler. Mit dyr Macht ist s vorbei, sait dyr Hörerherr.
4 Daa schrumpft d Macht von Jaaggen zamm, und mit seinn Wolstand werd s gar.
5 Dann werd s packt bei n Quättl, wie d Ärnleut d Hälm hernemend, und nidergmaet. Daa ist s aft wie bei n Ehernklaubn in dyr Risnbraittn;
6 daa bleibt +aau grad ayn Rest für s Sängln übrig, older aau wie bei de Ölbaeum, mein, villeicht zwo, drei zeitige Lifnen an aynn Ästl, older sollnd s viere, fümfe sein. Dös sait dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel.
7 Seln Tag sötznd d Leut iener Hoffnung wider auf ienern Bschaffer; auf n Heilignen von Isryheel schaund s.