1 Und dös ist öbbs gögn Bäbl: Wie d Stürm in n Sundergau tobnd, yso kimmt s aus dyr Wüestn, aus n erschrocklichnen Land:
2 Öbbs Grausigs haan i gschaut: Dyr Enbörer enbört si, dyr Verwüester verwüestt. Elham, auf eyn n Krieg! Medn, belögert s! Dyr Trechtein macht yn n Seufetzn ayn End.
3 Drum dyrkimm i, angst und bang werd myr wie yn aynn Weiberleut in n eerstn Wee'n. Ganz dyrgheit bin i von dönn, was i hoer; i dyrschrick, wenn i s mit anseghn mueß.
4 S Hertz pumpert myr wie nit gscheid; mi beutlt s grad non ab. Wo myn si auf n Schlaaf freuet, daa geet s eerst richtig loos.