2 Öbbs Grausigs haan i gschaut: Dyr Enbörer enbört si, dyr Verwüester verwüestt. Elham, auf eyn n Krieg! Medn, belögert s! Dyr Trechtein macht yn n Seufetzn ayn End.
3 Drum dyrkimm i, angst und bang werd myr wie yn aynn Weiberleut in n eerstn Wee'n. Ganz dyrgheit bin i von dönn, was i hoer; i dyrschrick, wenn i s mit anseghn mueß.
4 S Hertz pumpert myr wie nit gscheid; mi beutlt s grad non ab. Wo myn si auf n Schlaaf freuet, daa geet s eerst richtig loos.
5 Dyr Tish werd aufdöckt, allss auftragn, und aft össnd s und trinkend s schoen grüebig. - Steetß auf, ös Fürstn, richttß enk zo n Kampf!
6 Denn dös haat myr dyr Trechtein gsait: "Gee, stöll aynn Speher auf; der sollt meldn, was loos ist!
7 Seght yr Wägn und Gspanner und ayn Trepl Ösln und Kemmln, mueß yr gnaun Obacht göbn drauf."
8 Daa rief dyr Speher: "Trechtein, i päß ee auf, dönn gantzn Tag, und de gantz Nacht grad yso.