11 Du Elende, dö wo ayn ieds Wöter herschinddt, dö wo kain Müg niemer saah, schaug her, i selbn lög dyr ayn Grundföst aus Kupferspat und Grundmauern aus Saffer.
12 Aus Rentz mach i deine Zinnenn, aus Brill deine Toerer, und deine gantzn Mauern aus kostbare Stäin.
13 All deine Einwoner gaand yn n Trechtein seine Jünger sein und allzeit önn Frid gniessn.
14 In dir gaat de Grechtet herrschn. Bedröngung brauchst nit scheuhen und kainn Schracht niemer ferchtn; dir kimmt nix meer hin.
15 Wenn di öbber angreifft, lingt s nit, weil n i nit gschickt haat; der geet grad selbn zgrund.
16 +i haan önn Schmid bschaffen, der wo s Feuer anfacht und Waffnen schmitt, wie s iem zumftig ist. i haan aau önn Schlaher bschaffen, dyrmit yr schlaht.
17 Kain Waffn, wo myn gögn di schmitt, gaat öbbs ausrichtn. Ayn ieder falsche Zeug gögn di fallt selbn auf d Schnaunzn. Yso sorg i, dyr Trechtein, für meine Diener. I schaug, däß ien Recht gschieght, sait dyr Herr.