3 weilete, wie wenn s ayn Fleish wärnd. De Bainer zbröchtß ien, und zlögn tuetß is wie zo n Kochen older Braatn. Und drum macht myn s mit enk aft grad yso!
4 Wenntß önn Trechtein anruefftß, antwortt yr enk nit; wögg draet yr si von enk, weilß is mit enkerne boesn Taatn nit andert verdient habtß.
5 Yso spricht dyr Trechtein gögn d Weissagn: Verlaittn tuend s mein Volk. So lang wie s öbbs kriegnd dyrfür, künddnd s, däß allss pässeb; und schoppt ien öbber +nix einhin, für dönn habnd s grad önn Krieg auf Lager.
6 Drum werd s stokdumper für enk; mit de Gesichter für enk ist s aft aus. Daa bringtß kain Waarsagung +niemer zamm. Yn dene Weissagn geet d Sunn unter; dene werd s Liecht aft ausblaasn.
7 D Seher werdnd z Schanddn; und d Waarsager steend auf n Schlauch und derffend si verkriechen, weil yn n Herrgot sein Antwort ainfach ausbleibt.
8 I herentgögn bin rüebig gnueg und erfüllt von n Herrn seinn Geist; und Sin für s Recht und Muet haan i aau gnueg, däß i yn de Jaaggner ienerne Vergeehen vürhalt und yn de Isryheeler ienerne Sünddn.
9 Lustertß diend, ös Fürstn von de Jaaggner, ös Dietwärt von de Isryheeler! Ös habtß is schoon glei gar nit mit n Recht und machtß allss krump, was grad ist.