11 Dyr Job gmaint yso: "Wenn d Ärmauer störcher seind wie i, naacherd hilffst myr +du! Seind d Ämmannen störcher wie du, naacherd hilf dyr i ausher.
12 Non Muet! Mir wollnd tapfer für ünser Volk und d Stötn von ünsern Got kömpfen. Müg dyr Herr tuen, was yr für richtig haltt!"
13 Daa grif dyr Job mit seine Leut d Ärmauer an, und die lieffend glei dyrvon vor iem.
14 Wie d Ämmannen saahend, däß d Ärmauer flohend, grennend aau die vor n Ä- bischäusn dyrvon und zognd si eyn d Stat einhin zrugg. Dyr Job gakeert aft umbb de Ämmannen auf Ruslham zrugg.
15 D Ärmauer gakennend wol, däß s von de Isryheeler gschlagn warnd, aber sö gsammlnd si wider.
16 Dyr Hädet-Eser gschickt Botn umaynand und ließ die Ärmauer enter n Euffret ausrucken. Sö kaamend auf Heläm und wurdnd angfüert von n Schobach, yn n Hädet-Eser seinn Feldherrn.
17 Wie myn dös yn n Dafetn gmeldt, gsammlt yr dös gantze Isryheel, überschrit önn Jordn und gyrraicht Heläm. D Ärmauer gstöllnd si yn n Dafetn gögnüber auf und fielnd n an.