Dyr Sämyheel B 6 BAI

1 Und wider rief dyr Dafet allsand streitbaren Mannen von Isryheel auf, und dreissgtauset kaamend zamm.

2 Er braach auf und zog mit seinn gantzn Hör auf Bäly z Juden, um von dortn önn Schrein Gottes aufherzholn, über dönn was dyr Nam "Hörerherr, wo über de Kerebn troont" ausgrueffen ist.

3 Sö gstöllnd önn Schrein Gottes auf aynn neuen Wagn aufhin und gholnd n von n Äbnydäb seinn Haus eyn n Bichl obn ab. Dyr Usen und Ächjo, yn n Äbnydäb seine Sün, gsteuernd dönn neuen Wagn

4 mit n Gotsschrein, und dyr Ächjo gieng voraus.

5 Dyr Dafet und dös gantze Haus Isryheel gatantznd und sangend vor n Trechtein wie wild und gspilnd auf Zitern, Härpfenn und Pauckenn, mit Scheberln und Zimbln.

6 Wie s zo n Nächon seiner Dröshstat kaamend, gakriegnd d Rindvicher auf aynmaal aynn Rappl. Dyr Usen gaglangt auf n Schrein hin und haet n ghaltn.

7 Daa entbrann yn n Herrn sein Zorn gögn önn Usenn; und dyr Herrgot brang n auf dyr Stöll um wögn derer Schöndung, glei nöbn yn n Schrein.

8 Yn n Dafetn naam dös närrisch mit, däß dyr Trechtein önn Usenn so plitzlich dyrhingrafft hiet; und mir nennt dös Ort hinst heut Usennraff.

9 Seln Tag gakriegt dyr Dafet Angst vor n Herrn, und er gfraagt si: "Ja, wie soll i n daa önn Trechteinschrein +überhaaupt aufherbringen?"

10 Drum gwill syr dyr Dafet önn Schrein von n Herrn doch nit eyn de Dafetnstat bringen laassn, sundern gstöllt n in n Haus von n Roetemobetn aus Gätt unter.

11 Dreu Maanet lang blib yn n Herrn sein Schrein in n Roetemobetn seinn Haus, und dyr Trechtein gsögnt n zamt seinn gantzn Heiwisch.

12 Wie myn yn n Künig Dafet gabrichtt, däß dyr Herr yn n Roetemobetn sein Heiwisch und sein gantze Hab ob n Gotsschrein gsögnt hiet, gieng dyr Dafet hin und brang önn Gotsschrein voller Freud aus dönn seinn Haus eyn de Dafetnstat aufhin.

13 So bald de Trager von n Herrnschrein söx Schritt gangen warnd, gopfert yr aynn Stiern und ayn Mastkälbl.

14 Und dyr Dafet gatantzt wie wild vor n Trechtein hin und her und hiet dyrbei grad ayn härberne Kuttn an.

15 Yso brangend dyr Dafet und dös gantze Isryheel önn Trechteinschrein unter Jublgschrai und n Klang von n Widerhorn aufhin.

16 Wie yn n Herrn sein Schrein eyn de Dafetnstat kaam, gschaugt d Michal, yn n Saul sein Tochter, bei n Fenster ausher; und wie s dös saah, däß dyr Künig Dafet vor n Trechtein umaynanderghupft, war yr bei irer unt durchhin.

17 Mir trueg yn n Herrn seinn Schrein eyn dös Zeltt einhin, wo dyr Dafet für dös aufgstöllt hiet, und gstöllt n in dyr Mitt auf; und dyr Dafet brang yn n Herrn Brand- und Heilsopfer dar.

18 Wie dyr Dafet die Opfer brungen hiet, gsögnt yr s Volk in n Nam von n Hörerherrn

19 und ließ an d Menig von Isryheel, Mänder wie Weiber, ie ainn Laib Broot, aynn Dattl- und aynn Sindlkuechen austailn. Dann gieng allss wider haim.

20 Wie dyr Dafet wider haim zo seiner Trucht kaam und gnetty Grüeß-Got sagn gwill, kaam iem schoon d Michal, yn n Saul sein Tochter, zgögn und gsait: "Schamen mueß myn si diend mit dir, Künig von Isryheel! Heint haast y decht non yn dyr lösstn Bsaessinn önn Käsperl gmacht!"

21 Dyr Dafet gerwidert yn dyr Michal: "Waisst, vor wem däß i tantzt haan? Vor n Herrn, der was mi statt deinn Vatern und seinn Haus erwölt haat und mi zo n Fürstn über s Volk von n Herrn, über Isryheel, bstöllt haat!

22 Für iem mach i mi gern non weeniger wie heint; dös ist myr wurst! Bei dene Bsaessinnen, wost du dyrvon grödt haast, gilt i auf aynn iedn Fall öbbs."

23 D Michal Saultochter afer blib zeitlöbns kinderloos.

Kapitel

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24