23 Wie dyr Äsyheel ainfach nit von iem ablaassn gwill, stieß iem dyr Abner önn Schaft von n Spieß yso eyn n Bauch einhin, däß yr hint wider ausherkaam. Önn Äsyheel ghaut s hin, und er war auf dyr Stöll toot. Alle aber, die wo daa hinkaamend, wo yr gfalln war, blibnd ayn Handweil steen.
24 Dyr Job und Äbischäus aber gjagnd yn n Abner naachhin. Wie d Sunn untergieng, warnd s hinst eyn n Wasserbichl kemmen, bei dyr Quelln an n Wög eyn de Gibeuner Steppn umhin.
25 De Bengymeiner bei n Abner gsammlnd si zamm und gstöllnd si eyn n Gipfl von aynn Hugl aufhin.
26 Dyr Abner rief yn n Job zue: "Ja, solln myr n eebig weiterraauffen? Dös müessetß diend kennen, zo was für aynn Hass däß dös füert. Sag doch yn deine Leut, däß s von ienerne Brüeder ablaassn sollnd!"
27 Dyr Job gantwortt: "So waar dyr Herr löbt: Haetst heint eyn dyr Frueh schoon öbbs gsait, naacherd haetn myr s +daa schoon bleibnlaassn!"
28 Dyr Job ließ ys Widerhorn blaasn, und seine Leut ghoernd auf. Sö gakömpfend niemer weiter und gverfolgnd d Isryheeler niemer.
29 Dyr Abner troch mit seine Mänder sele Nacht durch s Blachfeld und über n Jordn umhin, und sö gyrraichend durch de Bitronschlucht Mähyneim.