5 Z Hebron war yr sibn Jaar und söx Maanet Künig von Juden, und z Ruslham war yr dreuydreissg Jaar lang Künig von n gantzn Isryheel und Juden.
6 Dyr Künig troch mit seine Mänder auf Ruslham gögn d Iebser, de Eingebornen von derer Gögnet. D iebser aber gmainend grad zo n Dafetn: "Du kimmst üns daa +nit einher. Di haltnd y schoon de Blindn und Krüppln auf!" Dyrmit war gmaint: Du haast y glei +gar kain Müg nit!
7 Aber trotzdem gerobert dyr Dafet de Burg Zien, und ietz nennt myn s de Dafetnstat.
8 Dyr Dafet gsait seln Tag: "Also, dring myr durch dönn Schacht daa ein und schlagn myr d Iebser, die Lamen und Blindn; dene zaign myr s!" Von daaher haisst s: Kain Blinder und Lamer kimmt eyn n Templ einhin.
9 Dyr Dafet ließ si in dyr Burg nider und gnennt s de Dafetnstat. Und dyr Dafet fieng rund umydum s Baun an, und zwaar von Millo wögg hinst eyn de Burg.
10 Dyr Dafet wurd allweil mächtiger, und dyr Trechtein, dyr Hörergot, war mit iem.
11 Dyr Hiram, dyr Künig von Türs, gschickt ayn Gsandtschaft zo n Dafetn und ließ iem ayn Zödernholz überbringen; aau Zimmerer und Stainmetzn gschickt yr, und die gabaund yn n Dafetn aynn Pflast.