6 Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι κάτοικοι της Βαιτυλούα μπήκαν στο στρατόπεδο των Ασσυρίων και πήραν πάρα πολλά λάφυρα ώστε έγιναν πλούσιοι μ’ αυτά.
7 Εκείνοι που γύρισαν από την καταδίωξη πήραν τα υπόλοιπα. Ήταν τόσα πολλά τα λάφυρα, που οι χωρικοί στην πεδιάδα και στα γύρω βουνά πήραν κι εκείνοι μεγάλο μέρος απ’ αυτά.
8 Ο αρχιερέας Ιωακίμ και το συνέδριο των Ισραηλιτών, που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ, ήρθαν για να δουν από κοντά τα μεγαλεία που είχε κάνει ο Κύριος για τους Ισραηλίτες, να γνωρίσουν την Ιουδίθ, να μιλήσουν μαζί της και να τη συγχαρούν.
9 Μόλις παρουσιάστηκαν μπροστά της άρχισαν όλοι με μια φωνή να την εγκωμιάζουν και της έλεγαν: «Εσύ είσαι το καμάρι της Ιερουσαλήμ, η χαρά του Ισραήλ, η μεγάλη περηφάνια του έθνους μας!
10 Ο Θεός ευχαριστήθηκε με τα κατορθώματά σου, που ήταν πράγματι μεγάλα για τον ισραηλιτικό λαό. Ευλογημένη να είσαι από τον παντοδύναμο Κύριο για όλη σου τη ζωή». Και όλος ο λαός απάντησε: «Αμήν».
11 Τριάντα μέρες χρειάστηκε ο λαός να συγκεντρώσει τα λάφυρα από το στρατόπεδο των Ασσυρίων. Στην Ιουδίθ δόθηκε η σκηνή του Ολοφέρνη, τα ασημένια σκεύη, τα κρεβάτια, οι λεκάνες, και γενικά όλος ο εξοπλισμός της. Εκείνη φόρτωσε όσα μπόρεσε πάνω στο μουλάρι της, αλλά τα περισσότερα τα έβαλε στην άμαξά της.
12 Όλες οι Ισραηλίτισσες έτρεχαν να δουν την Ιουδίθ. Της τραγουδούσαν εγκωμιαστικά τραγούδια και χόρευαν για χάρη της.