15 »Συθέμελα τα όρη κι οι θάλασσες τρέμουν,μπροστά σου σαν κέρινοι λιώνουν οι βράχοι.Μα αυτοί που σε σέβονται χάρη θα βρουν.
16 »Ασήμαντες είναι οι ευωδιαστές θυσίες,το λίπος από τ’ ολοκαύτωμα λίγο·μα κείνος που εσένα, τον Κύριο, λογάειμεγάλος θα είναι για πάντα αυτός.
17 »Τα έθνη που ενάντια ξεσπούν στο λαό μουαλίμονο, ο Κύριος θα τα τιμωρήσει!Τη μέρα της κρίσης ο Παντοδύναμοςφωτιά θα τους στείλει, σκουλήκια στη σάρκα τους,θα κλαίνε τον πόνο τους παντοτινά».
18 Όταν η πομπή έφτασε στην Ιερουσαλήμ, προσκύνησαν όλοι το Θεό κι όταν εξαγνίστηκε ο ναός πρόσφεραν ολοκαυτώματα, τάματα και δώρα.
19 Η Ιουδίθ αφιέρωσε στο ναό, δώρο στο Θεό, όλα τα αντικείμενα του Ολοφέρνη, που της είχε χαρίσει ο λαός, μέχρι και την κουνουπιέρα που είχε πάρει η ίδια από τη σκηνή του.
20 Τρεις μήνες πανηγύριζε ο λαός στην Ιερουσαλήμ γύρω από το ναό κι ήταν και η Ιουδίθ μαζί τους.
21 Όταν τελείωσαν οι γιορτές, γύρισαν όλοι στα σπίτια τους. Η Ιουδίθ πήγε πίσω, στη Βαιτυλούα κι έζησε κοντά στην περιουσία της τιμημένη απ’ όλο το λαό την υπόλοιπη ζωή της.