9 Τότε οι Ισραηλίτες προσευχήθηκαν στο Θεό και ταπεινώθηκαν ενώπιόν του με όλη τους την καρδιά.
10 Φόρεσαν πένθιμα ρούχα άντρες και γυναίκες, τα παιδιά τους, τα ζώα τους, οι ξένοι, οι εργάτες και οι δούλοι.
11-12 Τύλιξαν το θυσιαστήριο με πένθιμα ρούχα κι όλοι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, άντρες, γυναίκες και παιδιά, έπεσαν με το πρόσωπο στη γη μπροστά στο ναό· έμειναν εκεί στην παρουσία του Κυρίου φορώντας πένθιμα ρούχα και με στάχτη στα κεφάλια τους. Προσεύχονταν όλοι μαζί ένθερμα στο Θεό του Ισραήλ και τον παρακαλούσαν να μην παραδώσει τα παιδιά τους στη διαρπαγή, τις γυναίκες τους στην ταπείνωση, τις πόλεις που είχαν κληρονομήσει στη λεηλασία και το ναό στη βεβήλωση και στη ντροπή, και να μη γίνουν το περίγελο των εθνών.
13 Ο Κύριος άκουσε την προσευχή του λαού και είδε τη μεγάλη τους θλίψη. Νήστευαν πολλές μέρες σ’ όλη την Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ μπροστά στο ναό του Κυρίου του σύμπαντος.
14 Ο αρχιερέας Ιωακίμ, οι ιερείς και οι λευίτες που είχαν υπηρεσία ενώπιον του Κυρίου ντύθηκαν κι αυτοί στα πένθιμα και πρόσφεραν το καθημερινό ολοκαύτωμα, τα τάματα και τις προαιρετικές προσφορές του λαού.
15 Είχαν βάλει στάχτη στα καλύμματα της κεφαλής τους και προσεύχονταν στον Κύριο με όλη τους τη δύναμη να σπλαχνιστεί τους Ισραηλίτες.