2 οργίστηκε αφάνταστα εναντίον τους. Κάλεσε λοιπόν όλους τους άρχοντες των Μωαβιτών, τους στρατηγούς των Αμμωνιτών και τους διοικητές των παραλίων περιοχών της Μεσογείου
3 και τους ρώτησε: «Πείτε μου, εσείς που κατοικείτε στη Χαναάν, ποιος είναι αυτός ο λαός, που κατοικεί σ’ αυτά τα βουνά; ποιες είναι οι πόλεις τους; πόσο μεγάλος είναι ο στρατός τους; από πού αντλούν τη δύναμή τους και την αμυντική τους ικανότητα; ποιος είναι ο βασιλιάς που ηγείται του στρατού τους;
4 Και γιατί μόνον αυτοί απ’ όλους τους άλλους που κατοικούν στη δύση αρνήθηκαν να έρθουν και να μου παραδοθούν;»
5 Τότε του απάντησε ο Αχιώρ, αρχιστράτηγος των Αμμωνιτών: «Άκου, κύριέ μου, τι έχει να σου πει ο δούλος σου. Για το λαό αυτό, που κατοικεί την ορεινή περιοχή, κοντά στο στρατόπεδό σου, θα σου πω την αλήθεια και μόνο.
6 Ο λαός αυτός είναι απόγονοι των Χαλδαίων.
7-8 Κάποτε άφησαν την πατρογονική τους λατρεία και προσκύνησαν το Θεό του ουρανού, που τον αναγνώρισαν ως τον μόνο αληθινό. Τελικά, επειδή αρνήθηκαν να λατρεύουν τους θεούς των προγόνων τους, έφυγαν μακριά απ’ αυτούς τους θεούς, στη Μεσοποταμία, όπου εγκαταστάθηκαν κι έζησαν για πολύν καιρό.
9 Μετά ο θεός τους τους διέταξε να φύγουν από τη Μεσοποταμία και να πάνε στη Χαναάν, όπου εγκαταστάθηκαν κι απέκτησαν χρυσάφι, ασήμι και πάρα πολλά ζώα.