1 Εσύ είσαι ο Θεός μου, Κύριε,εσένα υμνώ, δοξάζω τ’ όνομά σου,γιατί έκανες έργα θαυμαστά.Οι προαιώνιες βουλές σουεκπληρώθηκαν όλες πιστά.
2 Σωρό λιθάρια έκανες την πόλη,έγιν’ ερείπια η οχυρωμένη πόλη.Των εχθρών η ακρόπολη δεν είναι πόλη πια,ποτέ δε θα ξαναχτιστεί.
3 Γι’ αυτό ένας ισχυρός λαός θα σε δοξάσει,η πόλη θα σε φοβηθεί των βίαιων εχθρών.
4 Έγινες καταφύγιο των ταπεινών,των δύστυχων καταφυγή μες στην απόγνωσή τους,στέγαστρο για την καταιγίδα,απόσκιο για τον καύσωνα,γιατί η μανία των τυράννωνείναι σαν χειμωνιάτικη νεροποντή,
5 σαν καύσωνας σε γη φρυγμένη.Πνίγεις, εσύ των αλαζόνων το θόρυβο.Όπως τον καύσωνα μετριάζει του σύννεφου η σκιά,έτσι τις θριαμβευτικές κραυγέςσταματάς των τυράννων.
6 Ο Κύριος του σύμπαντος θα ετοιμάσειπάνω στο όρος Σιών για όλους τους λαούςσυμπόσιο με τα πιο νόστιμα εδέσματα,συμπόσιο με εκλεκτά κρασιά, λαγαρισμένα.
7 Εκεί, απάνω στο βουνό, θα καταργήσει το πένθιμο πέπλο,που όλους σκεπάζει τους λαούς,το νεκρικό σεντόνι, που όλα σκεπάζει τα έθνη.
8 Θα καταργήσει το θάνατο για πάντα.Και θα σφουγγίσει ο Κύριος, ο Θεός τα δάκρυασ’ όλα τα πρόσωπα·και θα εξαλείψει του λαού του τη ντροπή,σ’ όλη τη γη.Το είπε ο Κύριος ο ίδιος.
9 Τη μέρα εκείνη θε να πουν:«Αυτός είν’ ο Θεός μας,σ’ αυτόν ελπίσαμε και μας έσωσε.Αυτός είναι ο Κύριος,σ’ αυτόν ελπίσαμε.Τώρα ας χαρούμε κι ας πανηγυρίσουμεγιατί αυτός μας σώζει.
10 Το χέρι του Κυρίου θα προστατεύει αυτό το όρος. Ο λαός της Μωάβ όμως θα ποδοπατηθεί στη χώρα του, όπως ποδοπατιέται το άχυρο στο λάκκο της κοπριάς.
11 Εκεί τα χέρια του θ’ απλώνει σαν τον κολυμβητή για να επιπλεύσει, αλλά ο Κύριος θα ταπεινώσει την αλαζονεία του, παρ’ όλα των χεριών του τα τεχνάσματα.
12 Τα ψηλά οχυρώματα των τειχών του θα τα χαλάσει· θα τα γκρεμίσει και θα τα κάνει ένα με τη γη.