1 Την ημέρα εκείνη στη χώρα του Ιούδα θα ψάλλουν το τραγούδι αυτό:Έχουμε πόλη ισχυρή·για να την προστατεύσειέβαλε ο Κύριος τείχη και προπύργια.
2 Ανοίξτε διάπλατα τις πύλεςνα μπει το δίκαιο έθνος,το έθνος που φυλάει την πίστη,
3 που ο νους του μένει σταθερός.Ο Θεός τού εξασφαλίζει την ειρήνη,γιατί ο λαός του τον εμπιστεύεται.
4 Στον Κύριο να ’χετε πάντα εμπιστοσύνη·γιατί ο Κύριος ο Θεός είναι αιώνιος βράχος.
5 Ταπείνωσε όσους κατοικούσαν στα ψηλώματα,την πόλη την απρόσιτη τη γκρέμισε·τη γκρέμισε ως τη γη,την έριξε στο χώμα.
6 Τα πόδια των φτωχών,των δύστυχων τα βήματαθα την καταπατήσουν.
7 Κύριε, ο δρόμος του δικαίου είναι ευθύς·εσύ ευθυγραμμίζεις τη διαδρομή του δικαίου.
8 Κύριε, περιμέναμε τις κρίσεις σου,όποιες κι αν είναι αυτές.Ο πόθος μας είναιπάντα το όνομά σου να θυμόμαστε.
9 Τη νύχτα η ψυχή μου σε ποθεί·από τα βάθη μου σ’ αποζητάω.Όταν οι κρίσεις σου εφαρμόζονται στη γημαθαίνει τη δικαιοσύνη η οικουμένη.
10 Αλλά ο ασεβής, ακόμα κι όταν τον ελεείς,τη δικαιοσύνη δεν τη μαθαίνει·ακόμα και στη χώρα της ευθύτηταςκάνει το κακό,δε βλέπει τη μεγαλοσύνη του Κυρίου.
11 Το χέρι σου είναι υψωμένο Κύριε,μα οι εχθροί σου δεν το βλέπουν.Ας δουν το ζήλο σου για το λαό σουκι ας ντραπούν·ναι, η φωτιά ας κατακάψει τους εχθρούς σου.
12 Κύριε, μας δίνεις την ειρήνη·γιατί εσύ τα έργα μαςτα ολοκληρώνεις.
13 Κύριε, Θεέ μας,άλλοι αφεντάδες μάς εξουσίασανκαι όχι εσύ·αλλά εμείς μονάχα εσένα δοξάζουμε.
14 Εκείνοι είναι νεκροί και δε θα ξαναζήσουν·οι σκιές δεν θ’ αναστηθούν,γιατί εσύ ήρθες τιμωρός και τους εξόντωσες,καθετί εξαφάνισες που τους θυμίζει.
15 Κύριε, πλήθυνες το έθνος σου,το πλήθυνες κι έτσι δοξάστηκες·προς όλες τις κατευθύνσειςτα σύνορα άπλωσες της χώρας.
16 Κύριε, οι άνθρωποι στη θλίψη τους σε αναζητούν,σε προσευχές ξεσπούν,όταν η τιμωρία σου τους βαραίνει.
17 Καθώς η ετοιμόγεννη σαν έρθει η ώρα τηςπάνω στους πόνους της συστρέφεται κι αγκομαχάει,έτσι κι εμείς γίναμε μπρος σου, Κύριε.
18 Κι εμείς εγκυμονήσαμε, κοιλοπονέσαμε,αλλά γεννήσαμε αέρα·στη χώρα δεν μπορέσαμε να φέρουμε τη σωτηρία,ούτε καινούριους κατοίκους για τη γη.
19 Μα οι νεκροί σου Κύριε, θα ξαναζήσουν,τα νεκρά σώματα του λαού μου θ’ αναστηθούν.Ξυπνήστε, εσείς που κείτεστε μέσα στο χώμακαι ψάλτε από χαρά!Ζωής ακτίνα εσύ είσαι, Κύριε,γι’ αυτό και η γη θα δώσει πίσω στο φωςαυτούς που δεν είναι παρά σκιά.
20 Εμπρός λαέ μου, πήγαινε στα δώματά σου, κλείσε τις πόρτες πίσω σου· κρύψου για λίγο ως να περάσει η οργή.
21 Γιατί ο Κύριος θα βγει απ’ την ουράνια κατοικία του, τις ανομίες να τιμωρήσει αυτών που κατοικούν στη γη. Η γη θα ξεσκεπάσει το αίμα που χύθηκε σ’ αυτήν και πια δε θα σκεπάζει τους σκοτωμένους της.