13 Κύριε, Θεέ μας,άλλοι αφεντάδες μάς εξουσίασανκαι όχι εσύ·αλλά εμείς μονάχα εσένα δοξάζουμε.
14 Εκείνοι είναι νεκροί και δε θα ξαναζήσουν·οι σκιές δεν θ’ αναστηθούν,γιατί εσύ ήρθες τιμωρός και τους εξόντωσες,καθετί εξαφάνισες που τους θυμίζει.
15 Κύριε, πλήθυνες το έθνος σου,το πλήθυνες κι έτσι δοξάστηκες·προς όλες τις κατευθύνσειςτα σύνορα άπλωσες της χώρας.
16 Κύριε, οι άνθρωποι στη θλίψη τους σε αναζητούν,σε προσευχές ξεσπούν,όταν η τιμωρία σου τους βαραίνει.
17 Καθώς η ετοιμόγεννη σαν έρθει η ώρα τηςπάνω στους πόνους της συστρέφεται κι αγκομαχάει,έτσι κι εμείς γίναμε μπρος σου, Κύριε.
18 Κι εμείς εγκυμονήσαμε, κοιλοπονέσαμε,αλλά γεννήσαμε αέρα·στη χώρα δεν μπορέσαμε να φέρουμε τη σωτηρία,ούτε καινούριους κατοίκους για τη γη.
19 Μα οι νεκροί σου Κύριε, θα ξαναζήσουν,τα νεκρά σώματα του λαού μου θ’ αναστηθούν.Ξυπνήστε, εσείς που κείτεστε μέσα στο χώμακαι ψάλτε από χαρά!Ζωής ακτίνα εσύ είσαι, Κύριε,γι’ αυτό και η γη θα δώσει πίσω στο φωςαυτούς που δεν είναι παρά σκιά.