4 Το μαραμένο άνθος της λαμπρής κορώνας του, που δεσπόζει πάνω στην εύφορη κοιλάδα, θα γίνει σαν το πρώιμο σύκο πριν το καλοκαίρι, που όποιος το δει το παίρνει μες στο χέρι του κι αμέσως το καταβροχθίζει.
5 Την ημέρα εκείνη ο Κύριος του σύμπαντος, αυτός θα είναι η λαμπρή κορώνα και τ’ όμορφο διάδημα για όσους από το λαό του θα ’χουν επιζήσει.
6 Αυτός θα δώσει πνεύμα δικαιοσύνης σ’ εκείνους που συνεδριάζουν στο δικαστήριο, γενναιότητα σ’ εκείνους που υπερασπίζονται τις πύλες από τις επιθέσεις του εχθρού.
7 Αλλά και οι προφήτες κι οι ιερείς απ’ το κρασί τρικλίζουν και παραπαίουν απ’ τα μεθυστικά ποτά. Τους παρασάλεψε ο νους απ’ το κρασί, από τα δυνατά ποτά σκοντάφτουν, πλανιούνται στα οράματά τους κι είναι σε σύγχυση όταν εκδίδουν τις αποφάσεις τους.
8 Γεμάτα εμετούς είν’ όλα τα τραπέζια τους, τίποτε καθαρό δεν έχει μείνει.
9 Θυμώνουν εναντίον μου και λένε: «Σε ποιον θέλει αυτός να δώσει μάθημα; Σε βυζανιάρικα που μόλις αποκόπηκαν από της μάνας τους το στήθος;
10 Τι ασυναρτησίες είν’ αυτές που όλο μας λέει;»