5 Eta arratseco sacrificioan atheratu nincen ene atsecabetic; eta ene capa eta soin urratuequin, belhaunico jarri nincen eta ene escuac ene Jainco Jauna ganat hedatu nituen;
6 Eta erran nuen: Ene Jaincoa, urmariatua nago eta ahalque naiz ene beguiac çure gana goititzeco, ceren gure tzarqueriac gure buruen gainean metatu baitira eta gure bekatuen murrua ceruraino igan baita,
7 Gure arbasoen egunac danic: guerorrec ere bekatu latzenac eguin ditugu egungo eguna arteo, eta gure gaizquien gatic arthiquiac gare gu, gure erregueac eta gure apheçac lurreco erregueen escuetara, ezpataren azpira, gathibutasunera, ohoinen escuetara eta beguitharteco ahalquera, egungo egunean beçala.
8 Eta orai gure othoitza, ilhaun bat iduri eta doidoia heldu da gure Jainco Jaunaren aitzinera, ondarrac gueldi daquizquigunçat, eta atherbe bat emana içan daquigunçat leku sainduan, eta gure Jaincoac argui ditzan gure beguiac, eta bici aphur bat eman diçagun gure gathibutasunean;
9 Ceren gathibu baicare, eta gure gathibutasunean ez baicaitu utzi gure Jaincoac, bainan gure gainera ixuraraci baitu Persiarren erregueren urricalpena, eman ceçagunçat bicia, alcha ceçan gure Jaincoaren etchea eta xuti hango harrasi urratuac eta atherbe bat eman ceçagun guri Judan eta Jerusalemen.
10 Eta orai, gure Jaincoa, horien ondotic cer erranen dugu? alabainan utzi ditugu çure manamenduac,
11 Çure cerbitzari profeten arartecoz eman içan ditutzunac, cinioelaric: Lurra, ceinetara sarceta baitzohazte, hartaz goçatzeco, lur lohia da, jendaien eta berce lumen lohitasunaren arabera, jendaiec hura beren tzarqueriaren kutsuaz bethe baitute bazter batetaric bercera.