2 Jauna da Jainco bekaizcor aspercen dena; Jaun aspercen dena eta hasarreduna, Jaun bere etsaien gainean aspercen, eta bere ixterbeguien contra hasarretzen dena.
3 Jauna da jasancor, eta indarrez handi, eta hobengabetzat hobenduna utzico ez duena. Phesia xirimolen erdian dire haren bideac, eta hedoiac dire haren çangoetaco herrautsa.
4 Larderiatzen eta agorcen du itsasoa, eta mortu eguiten ditu hibai guciac. Erkiduran daude Basan eta Carmel, iraungui da Libango lorea.
5 Jaunac iharrosi ditu mendiac eta desmasian eçarri munhoac; haren aitzinean ikaran daude lurra, eta mundua, eta hartan daudecen guciac.
6 Norc iraun haren gaitziduraren aitzinean? norc ihardets haren hasarrearen oldarrari? Gaitzidura hedatu da sua beçala, eta urratu ditu harriac.
7 Ona da Jauna, eta indar ematen du hesturaco egunean, eta eçagutzen ditu haren baithan beren phesquiça daducatenac.
8 Eta toqui hunen xahupena eguinen du iragaiten den uholde batez; eta ilhumbeec joco dute haren etsaien ondotic.