1 Ni naiz bazterretaco lorea, eta haranetaco lilia.
2 Nola lilia lapharren artean, hala ene maitea aguercen da berce nescatchen erdian.
3 Nola sagarrondoa oihaneco çuhaitzen artean, hala ene bihotzecoa aguercen da guiçasemeen artean. Min nuenaren itzalean jarri naiz: eta goço da haren fruitua ene ahoco.
4 Sarraraci nau bere arnoteguian, amodioa eçarri du ene bihotzean.
5 Lorez hazcar neçaçue, ingura neçaçue sagarrez: ecen amodioz iraunguitzen nago.
6 Escu ezquerra eçarrico du ene buruaren azpian, eta escuinaz besarcaturen nau.
7 Othoizten çaituztet, oi Jerusalemeco alabac, orkatzez eta oihanetaco orenez, ez deçaçuen asalda, ez-etare atzarraraz ene maitea, berac nahi duen arteo.