4 Othoizten çaituztet, oi Jerusalemeco alabac, asalda ez deçaçuen nic maite dudana, eta ez deçaçuen atzarraraz ere, berac nahi duen arteo.
5 Nor da mortutic igaiten den hau, dena goçotasunez bethea, eta bere bihotzecoaren gainean bermatuz? Sagarrondoaren azpian atzarraraci çaitut: han kutsatua içatu da çure ama, çure burhasoac han galdu du bere lorea.
6 Çure bihotzaren gainean eçar neçaçu ciguilu bat beçala, ciguilu bat beçala çure besuan: ceren amodioa hazcar baita herioa beçain; amodioaren eraguindura gogor ifernua beçain, eta haren lamec erretzen baitute su eta gar lamec beçala.
7 Ur handiec ecin iraungui dute amodioa, hibaiec ez dute ithoco: guiçonac amodioa gatic eman baletza ere bere etcheco ontasun guciac, uste luque oraino deusguti eguin luqueela.
8 Gure ahizpa ttipia da, eta bulharric ez du: Cer eguinen diogu gure ahizpari, solaseco adina ethorria daitenean?
9 Harrasia balin bada, eguin diotzogun cilharrezco dorreac gainean: athea balin bada, estalico dugu cedrozco oholez.
10 Ni harrasia naiz: eta ene bulharrac dorrea beçala dira, aguertu naicenaz gueroztic baquea ardiesten duena beçala ene senharraren aitzinean.