1 «بیایید نزد خداوند بازگردیم،زیرا او ما را دریده است،اما شفایمان خواهد داد؛او ما را مجروح کرده است،اما زخمهایمان را خواهد بست.
2 پس از دو روز ما را احیا خواهد کرد،و در روز سوّم ما را بر خواهد خیزانید،تا در حضور او زیست کنیم.
3 بیایید خداوند را بشناسیم،و به جِدّ و جهد در پی شناخت او باشیم.طلوع او همچون فجرْ یقین است،و بر ما همچون باران خواهد آمد،همچون باران بهاری که زمین را سیراب می‌کند.»
4 ای اِفرایِم، با تو چه کنم؟ای یهودا، با تو چه کنم؟محبت تو مانند ابر صبحگاهی است،و همچون شبنم که به‌زودی می‌گذرد.
5 پس من ایشان را به واسطۀ انبیا قطعه قطعه کردم،و به سخنان دهانم ایشان را کشتم،و داوری من بر شما همچون نور ساطع می‌شود.
6 زیرا محبت را می‌پسندم نه قربانی را،و معرفت خدا را، بیش از قربانیهای تمام‌سوز.
7 اما ایشان همچون آدم از عهد تجاوز کردند،و در آنجا به من خیانت ورزیدند.