1 ای اسرائیل، به سوی یَهوه خدایت بازگشت نما،زیرا به سبب شرارت خود افتاده‌ای.
2 کلمات مناسب برگرفته،به سوی خداوند بازگشت نما؛او را بگو: «شرارت را به تمامی بیامرز،و آنچه را نیکوست قبول فرما،تا ثمرۀ لبهایمان را تقدیمت کنیم.
3 آشور ما را نجات نخواهد دادو بر اسبان سوار نخواهیم شد،و دیگر به کارِ دستان خودنخواهیم گفت: ”خدای ما!“زیرا تویی که بر یتیمان شفقت می‌کنی.»
4 من ارتداد ایشان را شفا خواهم داد؛و ایشان را به‌رایگان دوست خواهم داشت،زیرا غضب من از ایشان برگشته است.
5 من برای اسرائیل مانند شبنم خواهم بود،و او مانند سوسن گل خواهد آورد.همانند سرو لبنان ریشه خواهد دوانید،
6 و جوانه‌هایش رشد خواهد کرد.شکوه او مانند درخت زیتونو رایحه‌اش همچون سرو لبنان خواهد بود.
7 آنان که زیر سایه‌اش ساکنند باز خواهند گشت،و مانند گندم گل خواهند داد؛همچون مو شکوفه خواهند آورد،و آوازۀ آنها همچون شراب لبنان خواهد بود.
8 اِفرایِم را بیش از این با بتها چه کار است؟مَنَم که او را اجابت می‌کنم و مراقبش هستم.من همانند صنوبرِ همیشه سرسبزم؛میوۀ تو از من حاصل می‌شود.
9 هر آن که حکیم است،بگذار این امور را درک کند؛هر آن که فهیم است،بگذار آنها را بداند.زیرا راههای خداوند راست است،و پارسایان در آنها گام برمی‌دارند،اما عاصیان در آنها لغزش می‌خورند.