1 اِفرایِم از باد تغذیه می‌کند،و تمامی روز در پی باد شرقی می‌رود؛دروغ و خشونت را می‌افزاید،با آشور عهد می‌بندد،و روغن به مصر می‌فرستد.
2 خداوند را بر علیه یهودا ادعایی است؛او یعقوب را بر حسب راههایش مجازات خواهد کرد،و او را بر وفق اعمالش سزا خواهد داد.
3 او در رَحِم، پاشنۀ برادرش را گرفت،و چون مرد شد با خدا مجاهده کرد.
4 با فرشته مجاهده کرد و چیره گشت؛گریان شد و به وی التماس نمود.در بِیت‌ئیل، خدا او را ملاقات کرد،و در آنجا با ما سخن گفت،
5 یهوه، خدای لشکرها،آن که یهوه نامِ به یاد ماندنی اوست!
6 «پس تو به مدد خدای خویش بازگشت نماو محبت و عدالت را به جای آرو پیوسته برای خدای خویش انتظار بکش.»
7 اِفرایِم سوداگری است که ترازوی نامیزان به دست دارد،و ظلم را دوست می‌دارد.
8 می‌گوید:«به‌درستی که دولتمند شده‌ام؛و برای خویشتن ثروت اندوخته‌ام؛در همۀ دسترنجم هیچ بی‌انصافی یا گناه نتوان یافت.»
9 اما من از سرزمین مصر یهوه خدای تو هستم؛تو را بار دیگر همچون ایام عید،در خیمه‌ها ساکن خواهم ساخت.
10 من با انبیا سخن گفتم،رؤیاها را افزون ساختم،و به واسطۀ انبیا مَثَلها آوردم.
11 در جِلعاد شرارت یافت می‌شود،به‌درستی که ساکنانش به بطالت گرفتار آمده‌اند:در جِلجال گاوان قربانی می‌کنند؛و مذبحهای ایشان همچون تودۀ سنگدر شیارهای زمین است.
12 یعقوب به سرزمین اَرام گریخت؛آنجا اسرائیل به جهت زنی خدمت کرد،و به جهت زنی، گله‌بانی نمود.
13 خداوند اسرائیل را به دست نبی از مصر برآورد،و به دست نبی، او را محفوظ داشت.
14 اما اِفرایِم خشم او را به تلخی برانگیخت،پس خداوندش خون او را بر سرش وا خواهد گذاشتو اعمال ننگینش را سزا خواهد داد.