7 به تشنگانِ خسته آب ندادیو نان را از گرسنگان دریغ کردی.
8 با استفاده از قدرتو مقامت صاحب زمین شدی.
9 تو نه تنها به بیوه زنان کمک نکردی،بلکه مال یتیمان را هم خوردی و به آنها رحم ننمودی.
10 بنابراین در دامهای وحشت گرفتار شدهایو بلای ناگهانی بر سرت آمده است.
11 در ظلمت و ترس به سر میبریو بزودی سیلاب فنا تو را در خود فرو میبرد.
12 خدا بالاتر از آسمانهاست.ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند.
13 با اینهمه تو میگویی که خدا چطور میتواند،از پس ابرهای تیره و غلیظ شاهد کارهای من باشد و مرا داوری کند.