1 از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.
2 غرّش صدای خدا را بشنویدو به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.
3 او برق را به سراسر آسمان می‌فرستدو هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.
4 بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسدو با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.
5 به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهدکه عقل ما از درک آنها عاجز است.
6 به برف امر می‌کند که بر زمین بباردو وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،
7 مردم دست از کار می‌کشندو متوجّه قدرت او می‌شوند.
8 حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.
9 توفان از جنوب می‌آیدو باد سرد از شمال.
10 خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمدو آن را منجمد می‌سازد.
11 ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.
12 به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنندو آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.
13 او باران را برای مجازات مردم،یا به عنوان رحمت برای انسانو آبیاری زمین می‌فرستد.
14 لحظه‌ای صبر کن و گوش بدهو لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.
15 آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازدو برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟
16 آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.
17 وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شودو لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،
18 آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهدو آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟
19 به ما یاد بده که به او چه بگوییم،زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.
20 من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم،زیرا می‌ترسم که کشته شوم.
21 همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر،به نور خورشید نگاه کنیم،
22 همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا،که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.
23 خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم.او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.
24 بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسندو او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.