27 اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟
28 زیرا میترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایندو میدانم که خدا مرا خطاکار میشمارد.
29 پس اگر محکوم میشوم، چرا بیجهت تلاش کنم؟
30 هیچ شویندهای نمیتواند گناهان مرا بشوید.
31 تو مرا در گل و لای و کثافت فرو میبریتا حتی لباس خودم از من نفرت کند.
32 تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهمو با تو به دادگاه بروم.
33 کسی نیست که بین ما داوری کندو ما را آشتی بدهد.