1 اسرائیل تاکی برومند استکه میوه برای خویشتن می‌آورد.هر چه میوه‌اش افزون گشت،مذبحهای خویش را افزون گردانید؛و هر چه سرزمینش نیکوتر شدستونهای سنگی را نیز نیکوتر بنا کرد.
2 دل ایشان پر از ناراستی است؛اکنون جزای تقصیرشان را متحمل خواهند شد.خداوند مذبحهای ایشان را در هم خواهد شکستو ستونهای ایشان را نابود خواهد کرد.
3 به‌یقین اکنون خواهند گفت:«پادشاهی نداریم،زیرا از خداوند نمی‌ترسیم؛اما اگر پادشاهی هم می‌داشتیمبرای‌مان چه می‌توانست کرد؟»
4 آنان سخنان بی‌محتوا می‌گویند؛و به سوگندهای باطلْ عهدها می‌بندند؛پس داوریِ معوّج چون علفهای سمیدر شیارهای زمین خواهد رویید.
5 ساکنان سامِرِه برای گوسالۀ بِیت‌آوِن ترسانند،و مردمانش برای آن ماتم خواهند کرد؛و کاهنان بت‌پرستِ گوساله به جهت آن فریاد برمی‌آورند،به جهت جلال آن که رخت بربسته است.
6 و آن بت به عنوان هدیه‌ای برای پادشاه بزرگبه آشور برده خواهد شد.اِفرایِم خجل خواهد شد،و اسرائیل از تدابیر خود شرمسار خواهد گشت.
7 سامِرِه و پادشاهش نابود خواهند شد،بسان ترکه‌ای شناور بر سطح آب.