14 «پس اینک او را مجذوب کرده،به بیابان خواهم آوردو سخنان دلاویز به او خواهم گفت.
15 و در آنجا تاکستانهایش را به وی باز خواهم دادو وادی عَخور را به دروازۀ امید بدل خواهم ساخت.و در آنجا همچون روزهای جوانی‌اش خواهد سرایید،مانند روزهای بیرون آمدنش از سرزمین مصر.
16 «و خداوند می‌فرماید: در آن روز مرا ’شوهرِ من‘ خواهی خواند، و دیگر مرا ’بَعَلِ من‘ نخواهی گفت.
17 زیرا نام بَعَلها را از لبان او دور خواهم کرد، و نام آنها دیگر بر زبان رانده نخواهد شد.
18 در آن روز به جهت ایشان با وحوش صحرا و پرندگان آسمان و خزندگان زمین عهد خواهم بست. کمان و شمشیر و جنگ را از زمین محو خواهم ساخت و ایشان را در امنیت خواهم خوابانید.
19 و تو را تا به ابد نامزد خود خواهم ساخت؛ آری، تو را در عدالت و انصاف و محبت و رحمت نامزد خود خواهم ساخت.
20 تو را در وفاداری نامزد خود خواهم ساخت. و تو خداوند را خواهی شناخت.