3 Dealróidh na saoithe mar loinnir na spéire, agus iad siúd a theagasc an fhíréantacht do mhórán mar reanna neimhe ar feadh na síoraíochta.”
4 “Ach tusa, a Dhainéil, iaigh na briathra agus cuir séala ar an leabhar go huain na críche. Rithfidh mórán anseo agus ansiúd, agus méadóidh ar an eolas.”
5 Ansin d'fhéach mise, Dainéil, agus féach beirt eile ina seasamh, duine ar an mbruach seo agus duine ar an mbruach thall den abhainn.
6 Dúirt [duine díobh] leis an bhfear in éadach lín a bhí os cionn uiscí an tsrutha: “An fada go críoch na n‑iontas seo?”
7 An fear in éadach lín a bhí os cionn uiscí an tsrutha, d'ardaigh sé a lámh dheas agus a lámh chlé chun neimhe agus mhionnaigh sé dar an té a mhaireann de shíor: “Go ceann ré, dhá ré agus leathré, agus comhlíonfar na nithe seo uile nuair a bheidh deireadh le smiotadh chumhacht na naomh.”
8 Chuala mé, ach níor thuig mé. Ansin dúirt mé: “A thiarna liom, cad é an chríoch a bheidh leo siúd?”
9 Dúirt sé: “Imigh leat, a Dhainéil, mar tá na briathra iata séalaithe go huain na críche.