8 Dúirt an t‑aingeal leis, á fhreagairt: “Má dhónn tú croí agus ae an éisc i láthair duine atá á chiapadh ag deamhan nó ag drochspiorad éigin cuirfidh an deatach deireadh leis an ngéarleanúint seo agus ní fhanfaidh deamhan nó drochspiorad ar na cóngair níos mó.
9 Maidir leis an domlas, áfach, má chuimlíonn tú é do shúile a bhfuil spotaí bána orthu ní bheidh le déanamh agat ach séideadh isteach iontu ar na spotaí bána chun iad a leigheas.”
10 Nuair a chuaigh siad isteach sa Mhéide agus go raibh siad ag druidim le hEacbatana,
11 dúirt Rafael leis an mbuachaill: “A Thóibias, a bhráthair liom.” “Is ea,” ar seisean. Dúirt an t‑aingeal leis ansin: “Caithimid cur fúinn anocht i dteach Raguéil. Gaol leatsa is ea an fear seo agus tá iníon aige darb ainm Sárá.
12 Níl aon mhac nó iníon eile aige ach í. Ós tusa is gaire gaol di, is agatsa thar aon fhear eile atá sé de cheart í a phósadh agus maoin a hathar a fháil mar oidhreacht. Is cailín stuama misniúil fíorálainn í agus tá grá as cuimse ag a hathair di.”
13 Ansin lean sé air, á rá: “Ós rud é go bhfuil sé de cheart agat í a phosadh, a bhráthair, éist liom. Labhróidh mé anocht féin i dtaobh an chailín lena hathair d'fhonn go bhfaighidh mé duit í mar bhrídeach agus beidh an pósadh againn nuair a fhillfimid ó Raigéis. Is eol dom nach féidir le Raguéil í a choimeád uait nó cleamhnas a dhéanamh idir í agus fear éigin eile. Cion báis ba ea é sin de réir an reachta atá leagtha síos i leabhar Mhaois; óir tá a fhios aige go bhfuil sé de cheart agatsa thar aon fhear eile í a phósadh. Éist liom anois, a bhráthair, mar sin. Labhróimid anocht féin leis i dtaobh an chailín agus déanfaimid cleamhnas idir í agus tusa. Nuair a fhillfimid ó Raigéis, tabharfaimid ar ais linn í chun do thí féin.”
14 Ansin dúirt Tóibias leis, á fhreagairt: “A Azairias, a bhráthair liom, chuala gur pósadh í le seachtar fear cheana féin agus gur thit gach fear díobh marbh sa seomra pósta. Is amhlaidh a d'fhaighidís bás an chéad oíche a théidís isteach chuici. Chuala mé daoine á rá gur dheamhan a mharaigh iad.