8 Mar fhocal scoir, bígí uile ar aon intinn, agus bíodh comhbhá agaibh le chéile, agus grá agaibh do na bráithre; bíodh trócaire in bhur gcroí agus uirísle in bhur meon.
9 Ná díolaigí olc ar olc, ná achasán ar achasán; ach a mhalairt, tugaigí beannacht; mar is chuige sin a glaodh oraibh, le go mba bheannacht a bheadh mar oidhreacht agaibh.
10 “An té ar mian leis an bheatha a shantúagus fad saoil faoi shéan a bheith aige,coinníodh sé a theanga ón olc,agus a bhéal ó bhriathra éithigh.
11 Casadh sé ón olc agus déanadh an mhaith;lorgadh sé an tsíocháin agus téadh sé ar a tóir.
12 Óir tá súile an Tiarna ar na fíréin,agus tugann sé cluas dá n‑impí.Ach tugann an Tiarna aghaidh ar lucht déanta olc.”
13 Agus cé a dhéanfaidh díobháil daoibh má tá cíocras oraibh chun na maitheasa?
14 Ach fiú má fhulaingíonn sibh ar son na fíréantachta, is méanar daoibh. Ná bíodh faitíos ná critheagla oraibh rompu.