44 Achd a deirimsi ribh, Bíodh grádh agaibh dá bhur naímhdibh, beannaighidh na dáoine mhallaigheas sibh, deunaidh maith do na dáoinibh ait ar beag sibh, agus deúnaidh urnaighthe ar son na muinntire bhuaidhreas sibh, agus dhíbreas subh;
45 Do chum go mbeith sibh bhur gcloinn ag bhur Nathair féin atá air neamh: óir do bheir seisean fa deara go néirghean a ghrían air na droch dhaoínibh agus air na deagh dhaóinibh, agus do ní sé fearthuinn air na firéunachaibh agus air na neimhfhiréunchuibh.
46 Oir na bhíonn grádh agaibh don mhuinntir agá bhfuil grádh dháoibh, creud é an lúaidheachd do ghéubhthaói? a né nach déunaid na Publiocáin an ni ceúdna?
47 Agus ma chuirthí fáilte roimh bhur ndearbhraithre féin amháin créud do níthi do bhárr air chách? A né deúnuid na puibliocáin mar an gcéudba?
48 Ar a nadhbharsin bídhidhsi deangmhálta, mar atá bhur Nathair atá air neamh deangmhálta.