1 “Tá sé seo uile ráite agam libh ionas nach nglaca sibh scannal orm.
2 Beidh siad do bhur gcaitheamh amach as na sionagóga; ar ndóigh tá an t‑am ag teacht a silfidh an fear a mharós sibh go bhfuil gníomh adhartha á dhéanamh aige do Dhia.
3 Agus déanfaidh siad sin ó nach raibh aithne acu ar an Athair ná ormsa.
4 Ach tá sin inste agam daoibh ionas go gcuimhní sibh san am a dtarlós sé gur inis mé daoibh é.“Níor inis mé na nithe seo daoibh ar dtús, ó bhí mé libh.
5 Ach táim anois ag imeacht chuig an té a chuir chugaibh mé; agus gan duine agaibh ag fiafraí díom, ‘Cá bhfuil do thriall?’
6 Ach tá bhur gcroíthe lán de bhrón faoi mé sin a rá libh.
7 Ach táim ag insint na fírinne daoibh gur le bhur leas an t‑imeacht seo agam, mar mura n‑imím uaibh, ní thiocfaidh an Comhairleoir chugaibh; ach má imím, cuirfidh mé chugaibh é.
8 Agus nuair a thiocfas sé, ciontóidh sé an saol faoi pheaca agus faoi fhíréantacht agus faoi bhreithiúnas:
9 faoi pheaca, ó nach gcreideann siad ionam;
10 faoi fhíréantacht, ó táim ag imeacht chun an Athar, gan bheith le feiceáil agaibh níos mó;
11 faoi bhreithiúnas, ó tá an bhreith tugtha ar uachtarán an tsaoil seo.
12 “Is iomaí sin rud atá agam go fóill le rá libh, ach níl acmhainn agaibh orthu san am i láthair.
13 Nuair a thiocfas Spiorad na fírinne, is é a threorós sibh chun iomlán na fírinne; mar ní uaidh féin a labhrós sé, ach labhróidh sé an méid a chluinfeas sé, agus inseoidh sé daoibh faoina bhfuil le teacht.
14 Glóireoidh sé mé, ó glacfaidh sé a bhfuil agam agus foilseoidh sé daoibh é.
15 A bhfuil ag an Athair is liom é go huile; is dá bhrí sin a dúirt mé go nglacfaidh sé a bhfuil agam agus go bhfoilseoidh sé daoibh é.
16 “Seal beag eile, agus ní bheidh mé le feiceáil agaibh; seal beag eile arís, agus feicfidh sibh mé.”
17 Dúirt cuid de na deisceabail le chéile, “Cad é sin a deir sé linn, ‘Seal beag eile, agus ní bheidh mé le feiceáil agaibh; seal beag eile arís, agus feicfidh sibh mé,’ agus ‘ó táim ag imeacht chun an Athar’?
18 Cad é,” ar siadsan, “an chiall atá aige le ‘seal beag’? Ní thuigimid an chaint sin aige.”
19 Bhí a fhios ag Íosa fonn a bheith orthu a fhiafraí de; agus ar seisean leo, “An bhfuil sibh ag fiafraí dá chéile cad é ba chiall do mo chaint nuair a dúirt mé, ‘Seal beag eile, agus ní bheidh mé le feiceáil agaibh, agus seal beag eile arís agus feicfidh sibh mé’?
20 Is fíor atá, agus is fíor mo rá, beidh sibhse ag caoineadh agus ag mairgneach, agus beidh an domhan faoi lúcháir; beidh brón oraibh, ach iompóidh bhur mbrón chun lúcháire.
21 Bíonn an brón ar an mbean atá i dtinneas clainne, ós rud é gur tháinig a haimsir; ach nuair a bheirtear an leanbh di, ní cuimhneach léi na pianta, leis an lúcháir a bhíos uirthi go bhfuil duine tar éis teacht ar an saol.
22 Is mar sin atá brón oraibh anois, ach feicfidh mé arís sibh agus beidh lúcháir ar bhur gcroithe, agus ní fhéadfaidh aon duine bhur lúcháir a thógáil uaibh.
23 San lá úd ní bheidh sibh ag fiafraí feasa díom. Is fíor atá, agus is fíor mo rá, nach bhfuil ní dá n‑iarrfaidh sibh ar an Athair i m'ainmse nach dtabharfaidh sé daoibh.
24 Níor iarr sibh aon ní i m'ainmse go dtí anois; iarraigí, agus gheobhaidh sibh, ionas go mbí bhur lúcháir lán.
25 “Tá an méid sin ráite agam libh i samhlaoidí; tá an t‑am ag teacht nach labhróidh mé níos mó i samhlaoidí, an t‑am a n‑inseoidh mé go soiléir sothuigthe daoibh i dtaobh an Athar.
26 Sa lá úd beidh sibh ag déanamh bhur n‑iarratas i m'ainmse; agus níl mé ag rá go nguífidh mé an tAthair ar bhur son;
27 mar bíonn grá ag an Athair féin daoibh, ó thug sibh grá dom agus ó tá sé creidte agaibh gur tháinig mé ón Athair.
28 Tháinig mé amach ón Athair agus isteach sa domhan; táim ag imeacht arís ón domhan le dul chuig an Athair.”
29 Arsa na deisceabail, “Seo anois ag labhairt go soiléir sothuigthe tú, gan samhlaoid ar bith a úsáid!
30 Tá a fhios againn anois go bhfuil fios gach uile ní agat, agus nach bhfuil feidhm ort aon duine ag cur ceisteanna ort; creidimid leis seo gur tháinig tú ó Dhia.”
31 D'fhreagair Íosa iad, “An fíor é go gcreideann sibh anois?
32 Tá an t‑am ag teacht, is ea, tá an t‑am ann a mbeidh sibh do bhur scaipeadh, an uile dhuine agaibh ag filleadh abhaile, an t‑am a bhfágfaidh sibh i m'uath agus i m'aonar mé; siúd is nach bhfuil mé i m'aonar, nuair a bhíos an tAthair liom.
33 Dúirt mé an méid sin libh ionas go mbeidh bhur síocháin agaibh ionamsa. Beidh buairt oraibh ar an domhan seo; ach glacaigí ina mhórmhisneach é, ó tá buaite agam ar an domhan.”