10 Awit saka pangandikane Sang Prabu lan para panggedhe, abdine mau, Sang Prameswari Ibu banjur tindak lumebet ing gedhong papaning bujana. Sang Prameswari Ibu tumuli ngandika: “Dhuh Sang Prabu, muga langgenga kasugengane! Ciptaning panggalih aja nganti ndadekake kejot lan aja dadi pucet;
11 awit ing karajane Sang Prabu ana wong kang kapenuhan ing rohe para dewa kang suci! Nalika jamane rama dalem wong iku kadunungan pepadhang, akal-budi lan kawicaksanan kang kaya kawicaksanane para dewa. Iku wus kawisudha dening Sang Prabu Nebukadnezar, rama dalem, dadi tetindhihe para sarjana, para juru gendam, para wong Kasdim lan para ahli nujum,
12 amarga wong iku kadunungan roh kang linuwih lan kawruh sarta akal-budi, satemah bisa nerangake impen, narbuka bab-bab kang winadi sarta bisa ngudhar reruwed, yaiku Dhaniel kang kaparingan jeneng Beltsazar dening Sang Prabu. Mulane Dhaniel iku katimbalana saiki, mengko mesthi bakal mratelakake maknane!”
13 Sang Dhaniel banjur kasowanake marang ing ngarsane Sang Prabu. Sang Dhaniel kadangu dening Sang Prabu: “Apa sira iku Dhaniel, salah sijine wong boyongan saka ing tanah Yehuda, kang kaboyong dening Sang Prabu, ramaningsun?
14 Ingsun wus midhanget bab sira, manawa sira iku kapenuhan ing rohe para dewa kang suci, lan manawa sira iku kadunungan pepadhang, akal-budi lan kawicaksanan kang pinunjul.
15 Para wong wicaksana, para juru gendam wus padha kasowanake marang ing ngarsaningsun, supaya padha macaa tulisan iki lan ngunjukake maknane tembung iku.
16 Nanging tumrap sira ingsun wus midhanget, manawa sira bisa ngunjukake makna lan bisa ngudhar reruwed. Awit saka iku, manawa sira bisa maca tulisan iku lan bisa ngunjukake maknane marang ingsun, sira bakal kapanganggonan wungu sarta gulunira bakal kinalungan rante emas, lan ana ing karajan kene sira bakal nduweni pangwasa, dadi wong kang katelu.”