27 wong Yahudi padha nampani iku dadi kawajiban lan katetepan tumrap awake dhewe lan saturun-turune, dalah sakehing wong kang bakal padha manunggal karo wong Yahudi, yen mesthi bakal padha ditetepi dina loro mau, ora nganti kelalen ora ngriyayakake dina loro iku saben taun, miturut apa kang katulis tumrap bab iku ing dina kang katemtokake,
28 lan dina iku bakal dipengeti lan diriyayakake dening angger gotrah lan kulawangsa ing saben dhaerah lan kutha, temah dina Purim iku ora bakal ilang saka ing satengahe wong Yahudi nganti turun-tumurun iku bakal tansah kaeling-eling ora kendhat-kendhat.
29 Sawuse mangkono Sang Prameswari Ester, putri putrane Sang Abihail lan Sang Mordekhai, wong Yahudi, sakarone padha bebarengan nyerat kaping pindhone kalawan pawanti-wanti, kagawe nguwatake pranatan bab riyaya Purim iku.
30 Banjur padha kintun serat marang sakehing wong Yahudi ing dhaerah satus pitulikur, wewengkoning karajane Sang Prabu Ahasyweros, kanthi tetembungan; salam pandonga lan kamantepan,
31 supaya padha ngriyayakake dina Purim iku ing wektu kang wus katemtokake, miturut dhawuhe Sang Mordekhai, priyagung Yahudi mau lan Sang Prameswari Ester, sarta miturut kasaguhane ngestokake tumrap ing awake dhewe lan saturun-turune, bab prakara puwasa lan patangisan.
32 Mangkono dhawuh undhang-undhange Sang Prameswari Ester kang netepake pranatan Purim iku, sarta banjur kacathetan ana ing buku.