26 ក្រុងហែសបូនជារាជធានីរបស់ព្រះបាទស៊ីហុន ជាស្ដេចរបស់ជនជាតិអាម៉ូរី។ ព្រះបាទស៊ីហុនបានច្បាំងជាមួយស្ដេចរបស់ជនជាតិម៉ូអាប់ ដែលសោយរាជ្យមុន ហើយដណ្ដើមយកទឹកដីទាំងមូលរបស់ស្ដេចស្រុកម៉ូអាប់។ ទឹកដីនោះលាតសន្ធឹងរហូតដល់ស្ទឹងអើណូន។
27 ហេតុនេះហើយបានជាពួកកវីតែងពោលថា៖ចូរនាំគ្នាមកហែសបូន!ចូរសង់ក្រុងរបស់ស្ដេចស៊ីហុនហើយរៀបចំឲ្យដូចដើមឡើងវិញ!
28 ដ្បិតមានភ្លើងមួយចេញពីហែសបូនអណ្ដាតភ្លើងមួយចេញពីក្រុងរបស់ស្ដេចស៊ីហុនឆាបឆេះក្រុងអើរនៅស្រុកម៉ូអាប់និងពួកមេកន្ទ្រាញនៅប៉ែកខាងលើស្ទឹងអើណូន។
29 ម៉ូអាប់អើយ អ្នកត្រូវវេទនាហើយ!ប្រជាជនដែលថ្វាយបង្គំព្រះកេម៉ូសអើយអ្នកអន្តរាយហើយ!ព្រះនេះបានធ្វើឲ្យកូនប្រុសរបស់ខ្លួនរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយហើយប្រគល់កូនស្រីរបស់ខ្លួនទៅជាឈ្លើយរបស់ព្រះបាទស៊ីហុន ជាស្ដេចស្រុកអាម៉ូរី!
30 ពួកយើងបានបាញ់ព្រួញទៅលើពួកគេយើងបានកម្ទេចស្រុករបស់ពួកគេចាប់ពីក្រុងហែសបូន រហូតដល់ក្រុងឌីបូនយើងបានបំផ្លាញស្រុករបស់ពួកគេរហូតដល់ក្រុងណូផាដែលនៅជាប់នឹងក្រុងមេឌីបា។
31 ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំគ្នាតាំងទីលំនៅ នៅក្នុងស្រុកអាម៉ូរី។
32 លោកម៉ូសេបានចាត់គេឲ្យទៅសង្កេតការណ៍នៅក្រុងយ៉ាស៊ើរ ហើយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវាយដណ្ដើមយកក្រុង និងស្រុកភូមិដែលនៅជុំវិញ ព្រមទាំងដេញជនជាតិអាម៉ូរីចេញពីទឹកដីនោះ។