20 ពេលនោះ លោកអេសាយ ជាកូនរបស់លោកអម៉ូស បានចាត់គេឲ្យទៅទូលព្រះបាទហេសេគាថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានព្រះបន្ទូលដូចតទៅ: “យើងបានឮពាក្យដែលអ្នកទូលអង្វរយើងស្ដីអំពីសានហេរីប ជាស្ដេចរបស់ស្រុកអាស្ស៊ីរីហើយ”។
21 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលប្រឆាំងនឹងស្ដេចនោះថា:សានហេរីបអើយក្រុងស៊ីយ៉ូន ដែលប្រៀបដូចជាស្ត្រីព្រហ្មចារីប្រមាថមើលងាយអ្នកអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមគ្រវីក្បាល ចំអកឲ្យអ្នក។
22 តើអ្នកបានជេរ និងត្មះតិះដៀលនរណា?តើអ្នកស្រែកក្ដែងៗប្រឆាំងនឹងនរណា?គឺអ្នកហ៊ានព្រហើនដាក់ព្រះដ៏វិសុទ្ធ*របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល!
23 អ្នកបានចាត់ពួកនាំសាររបស់អ្នកឲ្យមកជេរព្រះអម្ចាស់ ហើយអ្នកពោលថា:ដោយអញមានរទេះចំបាំងដ៏ច្រើនអញឡើងទៅលើកំពូលភ្នំអញចូលទៅដល់ព្រៃជ្រៅនៅស្រុកលីបង់ដើម្បីកាប់ដើមតាត្រៅ និងដើមស្រឡៅដ៏ល្អៗអញនឹងឡើងទៅដល់ចុងកំពូលហើយចូលទៅដល់ព្រៃស្រោង។
24 អញបានជីកអណ្ដូងហើយផឹកទឹករបស់សាសន៍ដទៃពេលអញឈានជើងជាន់តំបន់ទន្លេនីលនោះទឹកទន្លេរីងអស់ជាមិនខាន។
25 សានហេរីបអើយ អ្នកមិនដឹងទេឬថាយើងបានគ្រោងទុក និងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ តាំងពីបុរាណកាលមកម៉្លេះ!ឥឡូវនេះ យើងធ្វើឲ្យសម្រេចដើម្បីកម្ទេចក្រុងដែលមានកំពែងដ៏រឹងមាំឲ្យក្លាយទៅជាគំនរឥដ្ឋ។
26 អ្នកក្រុងទាំងនោះគ្មានកម្លាំងតទល់ទេពួកគេភ័យខ្លាច ហើយអាម៉ាស់មុខពួកគេប្រៀបបីដូចជាស្មៅនៅតាមទីវាលឬដូចរុក្ខជាតិនៅតាមចម្ការនិងដូចស្មៅដុះនៅលើដំបូលផ្ទះឬដូចស្រូវកំពុងតែក្រៀមស្វិតទៅមុនពេលមានពន្លកលូតចេញមក។