23 អ្នកបានចាត់ពួកនាំសាររបស់អ្នកឲ្យមកជេរព្រះអម្ចាស់ ហើយអ្នកពោលថា:ដោយអញមានរទេះចំបាំងដ៏ច្រើនអញឡើងទៅលើកំពូលភ្នំអញចូលទៅដល់ព្រៃជ្រៅនៅស្រុកលីបង់ដើម្បីកាប់ដើមតាត្រៅ និងដើមស្រឡៅដ៏ល្អៗអញនឹងឡើងទៅដល់ចុងកំពូលហើយចូលទៅដល់ព្រៃស្រោង។
24 អញបានជីកអណ្ដូងហើយផឹកទឹករបស់សាសន៍ដទៃពេលអញឈានជើងជាន់តំបន់ទន្លេនីលនោះទឹកទន្លេរីងអស់ជាមិនខាន។
25 សានហេរីបអើយ អ្នកមិនដឹងទេឬថាយើងបានគ្រោងទុក និងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ តាំងពីបុរាណកាលមកម៉្លេះ!ឥឡូវនេះ យើងធ្វើឲ្យសម្រេចដើម្បីកម្ទេចក្រុងដែលមានកំពែងដ៏រឹងមាំឲ្យក្លាយទៅជាគំនរឥដ្ឋ។
26 អ្នកក្រុងទាំងនោះគ្មានកម្លាំងតទល់ទេពួកគេភ័យខ្លាច ហើយអាម៉ាស់មុខពួកគេប្រៀបបីដូចជាស្មៅនៅតាមទីវាលឬដូចរុក្ខជាតិនៅតាមចម្ការនិងដូចស្មៅដុះនៅលើដំបូលផ្ទះឬដូចស្រូវកំពុងតែក្រៀមស្វិតទៅមុនពេលមានពន្លកលូតចេញមក។
27 ចំណែកឯយើងវិញ អ្នកធ្វើអ្វីក៏ដោយយើងដឹងទាំងអស់!ពេលណាអ្នកអង្គុយ ពេលណាអ្នកចេញ ឬចូលពេលអ្នកច្រឡោតខឹងនឹងយើង ក៏យើងដឹងដែរ
28 ដ្បិតអ្នកច្រឡោតខឹងនឹងយើងយើងបានឮពាក្យសម្ដីព្រហើនៗរបស់អ្នកហេតុនេះហើយបានជាយើងយកកន្លុះមកដាក់ច្រមុះអ្នកនិងយកបង្ហៀរមកដាក់មាត់អ្នកហើយដឹកអ្នកវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់អ្នកវិញតាមផ្លូវដែលអ្នកបានធ្វើដំណើរមក។
29 ចំពោះអ្នកវិញ ហេសេគាអើយ យើងនឹងបង្ហាញទីសម្គាល់មួយឲ្យអ្នកឃើញ គឺឆ្នាំនេះ អ្នករាល់គ្នាបរិភោគស្រូវធ្លាក់មកពីលើ ឆ្នាំក្រោយ អ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគស្រូវដែលដុះចេញពីដីមកដោយឯកឯង តែឆ្នាំក្រោយមួយទៀត អ្នករាល់គ្នាត្រូវសាបព្រោះច្រូតកាត់ អ្នករាល់គ្នាត្រូវដាំទំពាំងបាយជូរ រួចបរិភោគផលនោះទៅ។