2 ធ្មេញឯងក៏ដូចជាហ្វូងចៀមដែលទើបនឹងកាត់រោមរួចឡើងមកពីការលាងជំរះវិញជាសត្វដែលមានកូនភ្លោះរៀងរាល់តួឥតមានណាមួយដែលបាត់កូនឡើយ
3 បបូរមាត់ឯងដូចជាអំបោះក្រហម មាត់ឯងក៏ល្អមើលតើកឯងដែលបាំងដោយស្បៃ មើលទៅដូចជាផ្លែទទឹម១ចំហៀង
4 កឯងដូចជាប៉មនៃស្តេចដាវីឌដែលសង់ឡើងសំរាប់ជាទីទុកគ្រឿងអាវុធជាកន្លែងដែលមានខែល១ពាន់ព្យួរទុកគឺជាខែលទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកស្ទាត់ជំនាញ
5 ដោះឯងទាំង២ដូចជាកូនក្តាន់២ដែលជាកូនភ្លោះរបស់មេ១ដែលកំពុងរកស៊ីនៅទីមានផ្កាកំភ្លឹង។
6 ៙ អញនឹងចេញទៅឯភ្នំចន្ទន៍ ហើយដល់ទួលកំញានចាំទាល់តែថ្ងៃត្រជាក់ ហើយស្រមោលបាត់ទៅសិន។
7 ៙ ឱមាសសំឡាញ់អើយ ឯងស្រស់បស់ល្អសព្វសារពាង្គឥតមានខ្ចោះនៅខ្លួននាងឡើយ
8 ប្រពន្ធអើយ ចូរមកពីភ្នំល្បាណូនជាមួយនឹងអញចុះគឺពីភ្នំល្បាណូនទៅមើលពីកំពូលភ្នំអាម៉ាណាពីកំពូលភ្នំសេនារ ហើយនឹងកំពូលភ្នំហ៊ើរម៉ូនផងគឺពីរូងសត្វសិង្ហ ហើយពីភ្នំរបស់ខ្លារខិន