1 Et factum est in undecimo anno, prima mensis : factus est sermo Domini ad me, dicens :
2 Fili hominis, pro eo quod dixit Tyrus de Jerusalem :Euge, confractæ sunt portæ populorum,conversa est ad me :implebor ; deserta est :
3 propterea hæc dicit Dominus Deus :Ecce ego super te, Tyre,et ascendere faciam ad te gentes multas,sicut ascendit mare fluctuans.
4 Et dissipabunt muros Tyri,et destruent turres ejus :et radam pulverem ejus de ea,et dabo eam in limpidissimam petram.
5 Siccatio sagenarum erit in medio maris,quia ego locutus sum, ait Dominus Deus :et erit in direptionem gentibus.
6 Filiæ quoque ejus quæ sunt in agro,gladio interficientur :et scient quia ego Dominus.
7 Quia hæc dicit Dominus Deus :Ecce ego adducam ad TyrumNabuchodonosor regem Babylonis ab aquilone,regem regum,cum equis, et curribus, et equitibus,et cœtu, populoque magno.
8 Filias tuas quæ sunt in agro, gladio interficiet,et circumdabit te munitionibus,et comportabit aggerem in gyro,et elevabit contra te clypeum :
9 et vineas et arietes temperabit in muros tuos,et turres tuas destruet in armatura sua.
10 Inundatione equorum ejus operiet te pulvis eorum :a sonitu equitum, et rotarum, et curruum, movebuntur muri tui,cum ingressus fuerit portas tuas quasi per introitum urbis dissipatæ.
11 Ungulis equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas :populum tuum gladio cædet,et statuæ tuæ nobiles in terram corruent.
12 Vastabunt opes tuas,diripient negotiationes tuas,et destruent muros tuos,et domos tuas præclaras subvertent :et lapides tuos, et ligna tua, et pulverem tuumin medio aquarum ponent.
13 Et quiescere faciam multitudinem canticorum tuorum :et sonitus cithararum tuarum non audietur amplius.
14 Et dabo te in limpidissimam petram,siccatio sagenarum eris,nec ædificaberis ultra,quia ego locutus sum, ait Dominus Deus.
15 Hæc dicit Dominus Deus Tyro :Numquid non a sonitu ruinæ tuæ,et gemitu interfectorum tuorum,cum occisi fuerint in medio tui,commovebuntur insulæ ?
16 Et descendent de sedibus suis omnes principes maris,et auferent exuvias suas,et vestimenta sua varia abjicient,et induentur stupore :in terra sedebunt,et attoniti super repentino casu tuo admirabuntur :
17 et assumentes super te lamentum, dicent tibi :Quomodo peristi, quæ habitas in mari, urbs inclyta,quæ fuisti fortis in mari cum habitatoribus tuis,quos formidabant universi ?
18 Nunc stupebunt naves in die pavoris tui,et turbabuntur insulæ in mari,eo quod nullus egrediatur ex te.
19 Quia hæc dicit Dominus Deus :Cum dedero te urbem desolatam,sicut civitates quæ non habitantur ;et adduxero super te abyssum,et operuerint te aquæ multæ ;
20 et detraxero te cum his qui descendunt in lacumad populum sempiternum ;et collocavero te in terra novissima sicut solitudines veteres,cum his qui deducuntur in lacum,ut non habiteris ;porro cum dedero gloriam in terra viventium :
21 in nihilum redigam te, et non eris :et requisita non invenieris ultra in sempiternum,dicit Dominus Deus.